Νεα μελέτη δείχνει ότι o SARS-CoV-2 μπορεί να παραμείνει στον αέρα για ώρες και σε κάποια υλικά για μέρες. Η μελέτη αυτή δημοσιεύθηκε στις 17 Μαρτίου 2020 στο New England Journey of Medicine. Αναλυτικά θα βρείτε παρακάτω:
Στόχος
Στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί η ζωτικότητα του SARS-CoV-2 και του SARS-CoV-1 σε αερολύματα και σε διάφορες επιφάνειες για να εκτιμηθεί η ταχύτητα αποσύνθεσης τους.
Δεδομένα
Τα δεδομένα αποτελούνται από 10 πειραματικές συνθήκες και αφορούν τους δύο ιούς (SARS-CoV-2 και SARS-CoV-1) σε πέντε περιβαλλοντικές συνθήκες (αερολύματα, πλαστικό, ανοξείδωτο ατσάλι, χαλκός και χαρτόνι).
Μεθοδολογία
Χρησιμοποιήθηκαν αερολύματα (<5 μm) που περιείχαν SARS-CoV-2 και SARS-CoV-1.Τα αερολύματα δημιουργήθηκαν με την χρήση ενός νεφελοποιητή Collison που τροφοδοτήθηκαν σε τύμπανο Goldberg για να δημιουργήσουν το μολυσματικό περιβάλλον. Οι ιοί εφαρμόστηκαν σε χαλκό, χαρτόνι, ανοξείδωτο χάλυβα και πλαστικό διατηρούμενο στους 21 έως 23 ° C και σε 40% σχετική υγρασία για 7 ημέρες. Με τη χρήση ενός μοντέλου Μπευζιανής παλινδρόμησης εκτιμήθηκε η ταχύτητα αποσύνθεσης τους.
Πίνακες αποτελεσμάτων - NEJM
Αποτελέσματα
Ο SARS-CoV-2 παρέμεινε μολυσματικός στο εαρόλυμα καθ’ ‘όλη τη διάρκεια του πειράματός (3 ώρες). Ίδια συμπεριφορά παρατηρήθηκε και στο SARS-CoV-1
Ο SARS-CoV-2 ήταν πιο σταθερός σε πλαστικό και ανοξείδωτο ατσάλι. Ζωτικός ιός ανιχνεύθηκε έως 72 ώρες μετά την εφαρμογή στις επιφάνειες αυτές. Η συγκέντρωση του ίου μειώθηκε σημαντικά μετά από 72 ώρες σε πλαστικό και μετά από 48 ώρες σε ανοξείδωτο ατσάλι.
Στον χαλκό, δεν μετρήθηκε ζωτικός SARS-CoV-2 μετά από 4 ώρες και δεν μετρήθηκε ζωτικός SARS-CoV-1 μετά από 8 ώρες. Στο χαρτόνι, δεν μετρήθηκε ζωτικός SARS-CoV-2 μετά από 24 ώρες και δεν μετρήθηκε ζωτικός SARS-CoV-1 μετά από 8 ώρες.
Οι χρόνοι των SARS-CoV-2 και SARS-CoV-1 ήταν παρόμοιοι σε αερολύματα, με διάμεσες εκτιμήσεις περίπου 1,1 έως 1,2 ώρες.
Η μακρύτερη βιωσιμότητα και των δύο ιών ήταν σε ανοξείδωτο ατσάλι και πλαστικό. Ο εκτιμώμενος μέσος χρόνος ζωής του SARS-CoV-2 ήταν περίπου 5,6 ώρες σε ανοξείδωτο χάλυβα και 6,8 ώρες σε πλαστικό.
Και οι δύο ιοί είχαν εκθετική μείωση στη συγκέντρωση τους σε όλες τις πειραματικές συνθήκες. Οι χρόνοι ημίσειας ζωής των SARS-CoV-2 και SARS-CoV-1 ήταν παρόμοιοι σε αερολύματα, με εκτίμηση περίπου 1,1 έως 1,2 ώρες. Οι χρόνοι ημίσειας ζωής των δύο ιών ήταν παρόμοιοι και στο χαλκό. Στο χαρτόνι, ο χρόνος ημιζωής του SARS-CoV-2 ήταν μεγαλύτερος από αυτόν του SARS-CoV-1. Η μακρύτερη ζωτικότητα και των δύο ιών ήταν σε ανοξείδωτο ατσάλι και πλαστικό. ο εκτιμώμενος μέσος χρόνος ημιζωής του SARS-CoV-2 ήταν περίπου 5,6 ώρες σε ανοξείδωτο ατσάλι και 6,8 ώρες σε πλαστικό.
Διαπιστώθηκε ότι η σταθερότητα του SARS-CoV-2 είναι παρόμοια με αυτή του SARS-CoV-1. Αυτό δείχνει ότι οι διαφορές στα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά αυτών των ιών πιθανόν να προκύψουν από άλλους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου των υψηλών ιικών φορτίων στην ανώτερη αναπνευστική οδό και της δυνατότητας τον ασυμπτωματικών περιπτώσεων να μεταφέρουν τον ιό.
Τα αποτελέσματά υποδεικνύουν ότι η μετάδοση του SARS-CoV-2 από αερολύματα και επιφάνειες είναι λογική, αφού ο ιός μπορεί να παραμείνει ζωτικός και μολυσματικός σε αερολύματα για ώρες και σε επιφάνειες έως και ημέρες.
